لیست کتاب های سبک زندگی

معرفی کتاب: شروع این کتاب شما را غافل‌گیر می‌کند. به محض این که کتاب را باز کردید، یک راست می‌روید سر اصل مطلب، آن هم بدون هیچ حرف و حدیث اضافه‌ای. مارک فیشر از همان ابتدای کتاب، شما را با حکایت‌های جالب و خواندنی همراه می‌کند. حکایت‌هایی که در کنار هم بدنه‌ی یک داستان طولانی را تشکیل می‌دهند. این حکایت‌ها فقط برای سرگرمی نیستند؛ او توانسته با هوش‌مندی و خلاقیت زیادی که دارد، تمام حرف‌های‌اش را در دل همین حکایت‌ها بگنجاند. استفاده از تمثیل و زنده کردن نمونه‌هایی از آموزه‌های ثروتمند شدن، باعث تاثیرگذاری عمیق‌تر این مطالب در مخاطب می‌شود. دیگر نیازی به خواندن چندین باره و تمرین و تکرار نیست. همان یک بار خواندن این داستان‌ کافی است تا پیام نویسنده به سرعت در ذهن‌تان حک شود و با یادآوری شخصیت‌ها و اتفاقات، دیگر آن را از یاد نبرید.

گزیده ای ازکتاب: نیم ساعت، فقط نیم ساعت کل زمانی بود که مرد جوان در اختیار داشت تا ناهارش را در اتاق نقلی‌اش -که ضمنا اتاق شخصی‌اش هم محسوب می‌شد- بخورد. جایی که بر اثر شلوغی و تراکم خرت‌وپرت‌ها، کوچک‌تر و تنگ‌تر شده بود. او معمولا غذایش را که ساندویچ یا تکه‌ای پیتزا بود دو لقمه یکی و سراسیمه فرو می‌داد تا بقیه‌ی وقتش را صرف کار مورد علاقه‌اش یعنی مطالعه کند.
کتاب پیرمرد و دریا را با دست‌های سیاه و روغنی‌اش برداشت. از وقتی فهمیده بود ارنست همینگوی نویسنده‌ی محبوبش صفحه‌ی اول این رمان را پنجاه و هفت بار نوشته، حسابی مریدش شده بود. خودش هم دلش می‌خواست نویسنده شود. حتی اولین فصل رمانش را هم بیست باری بازنویسی کرده بود، ولی هیچ وقت مثل بت محبوبش نه مشهور شده بود و نه توانسته بود ثروتی به هم بزند. بنابراین چه فایده‌ای داشت که رمانش را تمام و ناشری برایش پیدا کند!
وانگهی بعد از این در و آن در زدن‌های بیهوده و دود شدن ۲۵ هزار دلار اهداییِ میلیونر، دست از پا درازتر تصمیم گرفته بود بیاید و در پمپ بنزین ناپدری‌اش مشغول کار شود. این مرد شوهر دوم مادرش بود. اوایل به خودش می‌گفت این کار موقتی و فقط برای چند هفته است، نهایتا، چند ماه. ولی همین طور که دست‌دست می‌کرد و به انتظار بود شغل دیگری پیدا کند، حسابی درگیر این کار و در آن حل شد... البته از یک نظر خوب بود، چون نزد مادرش برگشته بود که در خانه‌ی کوچک پشت پمپ بنزین زندگی می‌کرد.
آوای گوشنواز پوچینی با «ای پدر عزیزم» در فضای اتاق پیچیده بود. او عاشق اپرا بود و هر وقت فرصتی پیدا می‌کرد به آن گوش می‌داد. یعنی در واقع هر موقع که ناپدری‌اش آن دور و برها نبود، چون حسابی مزاحمش می‌شد و تحقیرش می‌کرد.
مرد جوان همان طور که کتابش را می‌خواند، تمرکزش را از دست داد و یکباره به فکر فرو رفت که چطور شد کارش به اینجا کشید!

هرروزه راه های جدید برای کسب و کار پیدا می شود. فروشنده کالا و خدمات، با مسیولیت ها و تعهدهای جدید روبه رو است. هم چنین جریان کسب و کار از آن چه در گذشته بود، غیرقابل پیش بینی تر شده است. از این رو نگارنده در کتاب حاضر، برای حل مساله رونق بخشیدن به کسب و کار راهبردها و فنون موثر را برای بهتر شدن کسب و کار طراحی کرده است. در کتاب ۱۰۱ راه برای ایجاد اعتبار، درک بهتر مشتریان، دست یابی به موفقیت در فروش، بهبود مهارت های قابل پیش بینی، تجزیه و تحلیل وضعیت فعلی، پیشبرد کارها، ارزیابی، و فروش بیش تر ارایه شده است. پاره ای از این راهبردها و فنون عبارت اند از: کسانی را که به شما نیاز دارند به ترتیب اهمیت فهرست کنید؛ هر روز یک ارتباط تازه برقرار کنید؛ برای نشریات اقتصادی رشته خود مقاله بنویسید؛ ظاهری مناسب داشته باشید؛ به طور صحیح گفت وگو کنید؛ هدیه ای به مشتری بدهید که او را به شما نزدیک کند؛ و به کسانی که برای تان کار می آورند، پاداش بدهید.

کآشوب حجم عجیبی از اتفاقات بسیار خوب را در خودش رقم زده است. افراد گوناگون با نگاه ها و حس و حال های مختلف یک واقعه را تعریف کرده اند اما وقتی وارد روایت ها می شوی، حس می کنی هر روایت به دنیایی غیر از روایت دیگر تعلق دارد. این پراکندگی را جز در یک چیز، یعنی پایبندی به روایت واقعی، در بقیه ی موارد می توان دید؛ از سبک روایت و اینکه مثلاً راوی چندم شخص است تا مضمون روایت ها و اینکه هر نفر به کدام بخش از این رویدادِ واحد اما پر جزئیات پرداخته . اصلاً وقتی کآشوب را می خوانی ناگهان یکه می خوری که وه! در این حادثه ی تکراریِ دم دستی که همه هم دیده ایم، چقدر اتفاق ندیده و زاویه ی نرفته هست. شخصیت های روایت ها بسیار متنوع اند: از منبری و روضه خوان و هیأت دار و گریه کن و خادم و خادمه ی هیأت گرفته تا عاشوراپژوه و حتی عاشوراپرهیز و حتی تر بچه ی شش ساله ی مردِ روضه خوان. روایت ها لهجه دارند. از کوره های پایین و آپارتمان های بالای تهران تا خاوه و قم و اصفهان و سبزوار و خوزستان و حتی تا روضه های خانگی کانادا! هر یک تصویر کوچکی از روضه ی شهر خودشان هستند. کآشوب را همان اندازه که می توان مجموعه روایتی دید که باید خواند و از نگارگری راویانش و تصویرهای جذابی که به چمشت می دهند، لذت برد، می توان حتی یک پژوهش اجتماعی شمرد و با نگاهی دیگر در پی چیزی غیر از احساس خوشِ خواندن روایت هایی نرم بود. کآشوب را حتی می توان الگویی درست برای یک کار جمعی دید و در پی راز هایش برآمد و تقلیدش کرد.

صحیح
شماره اشتباه
دسته بندی